Ik ben alweer en tijdje gestopt met borstvoeding geven. Maar ik vond het borstvoeding geven een hele fijne tijd. Ik denk er dan ook vaak aan terug en in dit artikel beschrijf ik wat ik nu mis aan het borstvoeding geven.
Disclaimer: ik geef geen mening als het gaat om wel of geen borstvoeding geven. Ik geloof dat iedere moeder bij het volgen van haar eigen gevoel, het beste doet voor haar kindje.
1. De blikken en de lachjes die ik kreeg van Mirthe tijdens het voeden
De liefdevolle oogjes en af en toe een lachje tussendoor, ik heb ze nooit zo schattig gezien als tijdens het voeden. Begrijp me niet verkeerd, Mirthe lacht nu heus ook wel. Maar die prachtige ogen die je aankijken tijdens het voeden. Onbetaalbaar. Andere moeders die borstvoeding hebben gegeven zullen begrijpen welke blikken ik bedoel.
2. Verplichte rustmomentjes
Als je borstvoeding geeft ben jij degene die je kind voedt en niemand anders (tenzij een (gekolfd) flesje). Je moet dus verplicht een aantal momenten op de dag even rustig ergens gaan zitten, met baby uiteraard. En die rustmoment keren met een bepaald ritme terug. Dat is fijn.
3. Het altijd bij de hand hebben van een troostmiddel
Waar je ook bent en wat er ook aan de hand is. Borstvoeding heb je altijd bij je en het is altijd op temperatuur. Is je kindje onrustig, hongerig of huilerig en zit jij in een restaurant? Aanleggen maar, en de baby is in no time stil en tevreden.
4. Het waren van die fijne knuffelmomenten.
Heerlijk ’s ochtends op bed, rustig wakker worden met je kindje dicht tegen je aan. Of ’s avonds voor het slapen gaan. Hele fijne knuffelmomenten, zo voelde het borstvoeding geven voor mij.
5. Het nooit hoeven te regelen dat je genoeg flesvoeding bij hebt.
Nooit was ik bezig met het tellen van voedingen en het afmeten van schepjes. Ik had de melkfabriek altijd bij. Nu is dat niet meer het geval en moet ik in de gaten houden dat ik voldoende voeding meeneem als ik er met Mirthe op uit ga.
Om persoonlijke redenen ben ik na zeven maanden voeden (wat ook heus wel een mooie tijd is om bereikt te hebben, vind ik zelf) gestopt met borstvoeding geven. Maar jullie begrijpen de boodschap. Ik mis het soms best een beetje. Stiekem droom ik nog wel eens terug naar die tijd, en wou ik dat ik niet gestopt was. Maar ach…
Missen jullie het ook wel eens?
Ik ben nu net bezig met afbouwen en alleen de gedachte aan geen borstvoeding meer geven, maakt al dat ik het mis. Toen zoonlief net geboren was, wilde ik proberen een half jaar vol te houden. Dat leek toen een hele opgave (geen lekkere borstvoedingstart), maar toen het eenmaal goed liep, bleek het een makkie. Nu gaat het niet goed meer. We gaan van kloven naar ontstekingen en het is echt beter om te stoppen. Maar vooral die lieve blikken en lachjes ga ik missen. En de fijne knuffelmomentjes.
Zonde zeg, als je liever door zou willen tenminste. Ik denk dat dat moment altijd lastig blijft, als je goede ervaringen hebt met het borstvoeden en je moet dan stoppen.
Ik ben nu 5,5 maand bezig en zou zo graag blijven doorgaan, het is zalig. Ik ga het allemaal wat over mij heen laten komen. En ergens weet ik dat er nog kindjes komen en dan nog een keer kan beginnen.