Op het moment dat je dit leest ben ik al ruim 12 weken zwanger maar ik heb de afgelopen weken, voordat het nieuws out in the open was ook bijgehouden hoe ik me voelde en wat er is gebeurd. Hier lees je over de periode rond 6 weken zwangerschap.

Afgebrand: moe, maar nog steeds niet écht misselijk.

Zes weken zwanger nu, de misselijkheid begint bij vlagen af en toe te komen. Maar het is niks vergeleken bij de misselijkheid die ik voelde toen ik zwanger was van Mirthe. Ik ben vooral ontzettend moe de hele tijd. En ik zou het liefste iedere dag een middagdutje doen. Ik kom de dagen wel door, maar ben uitgeteld als ik ’s avonds op de bank plof. Ik blog bijna niks meer, het video’s maken is na de vakantie van vorige week ook op een laag pitje beland. Ik heb er gewoon even geen puf voor. Maar dat niet alleen. Ook de drang om mijn blog bij te houden is eventjes verdwenen. Ik ben even bezig met andere belangrijke dingen: een baby laten groeien bijvoorbeeld.

Bezoekje aan de sauna

Deze week is de week dat ik samen met mijn zusjes en mijn moeder een dagje naar Sanadome ga. Zij weten natuurlijk nog niks, aan mijn lijf is nog niks te zien. Dus het zal allemaal wel goed komen met dat geheim houden, denk ik zo. Bij binnenkomst maakt mijn ene zus nog een geintje: dat ze het aan mij direct zou zien als ik zwanger was omdat mijn borsten dan groeien. Dus ik lach een beetje schaapachtig en kijk snel de andere kant op. Ik heb niet zo’n goede pokerface en mijn borsten doen al dagenlang pijn. Later die avond hebben we het ook nog over zwangerschap en ovulatietesten en of ik die dingen ook gebruik. ‘Ja’. En werkt dat? ‘Ja, zeker’, hoorde ik mezelf zeggen. En toen dacht ik: wacht even. Dat kwam misschien iets te stellig over. Maar goed, ik heb het overleefd. De sauna ben ik niet in geweest. We doen meestal toch alleen baden, dus ik wist van te voren al wel dat ik daar wel onderuit zou komen.

Ik merk wel aan mezelf dat ik steeds meer de drang krijg om het maar gewoon te vertellen. Ik wil er gewoon zo graag over praten. Maar hé, het plan is nog altijd om te wachten tot na de eerste echo. Zo lang ik nog niet écht misselijk word tenminste. Maar tot aan die echo is het gewoon nog twee weken wachten… Twee weken. Het lijkt een eeuwigheid te duren!

Wachtweken

Die eerste paar weken na de test, waarin je moet wachten tot aan de eerste echo bij 8 weken. Ik vind dat zo vervelend. En dan te bedenken dat mensen vroeger helemaal geen echo kregen, en later alleen met 12 weken ééntje. Wat zeur ik dan eigenlijk.

Simone