Het is jullie niet ontgaan: mijn baby is geen baby meer, maar een echte dreumes nu. Het is echt wel even een momentje hoor. Zoveel herinneringen aan een jaar geleden komen terug naar boven deze dagen en een gevoel van dankbaarheid dat wij al een jaar lang papa en mama mogen zijn overheerst. Ik blijf nog even lekker sentimenteel doen hoor: ik schreef een brief aan Mirthe en ik wil daar een jaarlijks (of misschien nog wel vaker) terugkerende traditie van maken!

Lieve Mirthe,

Wat geniet ik van jou. Ik geniet van alle momenten die ik met jou doorbreng. Je bent zo’n ontzettend lief en ondernemend meisje. Alles houd je in de gaten en oh wat heb je alles door. Geen enkele aardbei of soepstengel die ergens in jou gezichtsveld voorbij komt, ontgaat jou. Want wat kun je toch lekker eten. Of liever gezegd: smullen. Werkelijk alles lust jij. Ik heb nog niks gevonden wat je niet lust en je hebt toch echt al heel veel dingen geproefd.

Wat kan jij lachen als we kiekeboe spelen en wat gier jij het uit wanneer ik het schuim wat op je badwater ligt, rondblaas in de douche. Wanneer ik het schuim op mijn neus smeer kom jij niet meer bij van het lachen. Doordat jij zo geniet van zulke kleine dingen, die voor ons ‘volwassenen’ zo onbenullig zijn, maak je mij zo ontzettend gelukkig! Ik geniet ervan om jou zoveel plezier te zien hebben.

Niet op alle momenten ben je heel erg blij. Als het te lang duurt voor we je bordje eten voor je neus zetten kun je heel hard roepen. Geduld hebben moet je nog leren, maar mama herkent zichzelf hier wel in hoor 😉 Als je ’s nachts niet kunt slapen of wanneer je een beetje ziek bent dan huil je ook heus wel eens. Maar dan wil ik je maar al te graag knuffelen en dan geniet ik stiekem ook van die momentjes dat je dan nog even rustig tegen mij aan zit en je armpjes om me heen slaat! Meisje, je weet niet half hoe verliefd ik dan op je ben.

Want niet op alle momenten wil je nog zo gezellig knuffelen namelijk, die tijd is echt voorbij. Overdag wil jij het liefst lekker dansen op muziek of klimmen en klauteren (het liefst bovenop papa). Spelen met je pratende panda-diertje vind jij het allerleukst om te doen. Stilzitten is er niet meer bij. Behalve als het tijd is voor een flesje want dat wil je het liefst alleen op schoot. Zelf je flesje vasthouden dat vind je helemaal niet leuk, lekker tegen papa of mama aan liggen en met je handjes in je haren kroelen, dat is wat je dan wilt.

Lieve Mirthe, ik kan van alles proberen te bedenken wat ik jou wil wensen, maar ik denk dat uit mijn verhaal wel blijkt dat ik voor jou alleen maar het allerbeste wens. En ik kan het simpelweg niet in woorden uitdrukken.

Je bent het mooiste wat me overkomen is, ik geniet er met volle teugen van en ik ben zó ontzettend dankbaar!

Liefs, Mama