Afgelopen woensdag hebben we Mirthe voor het eerst meegenomen naar de tandarts. Het leek me namelijk wel een prettig idee dat ze spelenderwijs alvast leert wat er gebeurt bij de tandarts. Even in de tandartsstoel zitten en even voelen hoe het is met zo’n spiegeltje in je mond. Gewoon zodat ze er vertrouwd mee raakt.

Een beetje bang voor behandeltafels/ -stoelen

Sinds Mirthe een keer een apparaatje van een pedicure heeft horen zoemen terwijl Thijs in de stoel lag en zij ernaast zat in de wandelwagen, vindt ze het een beetje eng als een van ons op een bank of stoel van een dokter gaan liggen. Daarom leek het me goed dat Thijs meeging naar mijn tandartsafspraak met Mirthe, zodat hij er voor haar kon zijn terwijl ik in de tandartsstoel lag. We willen haar natuurlijk graag over die angst heen helpen, want ja, soms moet je gewoon even naar de dokter of de tandarts.

Gelukkig ging het heel erg goed. Mirthe zat bij Thijs op schoot terwijl de tandarts bij mij de controle deed. Deze ging iets minder goed, want ik had wél een gaatje helaas. Maar Mirthe zat heerlijk op haar gemak bij Thijs en was niet bang. Niets aan de hand dus. Dat was voor ons een opluchting. Toen de tandarts klaar was met mijn mond, heeft hij nog even naar Mirthe’s tandjes gekeken. Ze mocht hierbij gewoon bij papa op schoot blijven zitten en hoefde niet in de grote stoel met een lamp boven haar hoofd. Eerst maar eens gewoon voelen hoe het is als er een vreemde man met een spiegeltje in je mond zit te kijken toch? 😉

Voor het eerst in de tandartsstoel

Daarna mocht ze voor de foto toch nog even in de stoel zitten. Dat vond ze niet spannend, maar ook niet heel interessant. Een gulle lach kon er in ieder geval niet vanaf zoals je wel kunt zien op de foto.

Tot slot mocht ze nog een balletje uit de automaat halen. Althans, de tandarts heeft dat voor haar gedaan want Mirthe begreep er nog niet veel van. Het was zo’n automaat waar je een muntje in gooit en als je dan aan de knop draait komt er zo’n balletje met een cadeautje erin uitgevallen. Toen de tandarts liet zien dat er een balletje achter het klepje lag, pakte Mirthe het eruit. Maar toen de tandarts wegliep deed ze het klepje weer open, en vervolgens stopte ze het balletje weer terug. Alsof ze wou zeggen: die hoort daar. Thijs heeft het maar voor haar meegenomen.

Een goede ervaring

Al met al best een goede eerste ervaring bij de tandarts denk ik. Ik ben benieuwd of ze de volgende keer al echt in de stoel moet. Vanaf welke leeftijd gingen jullie kindjes mee naar de tandarts en kregen ze ook een échte reguliere controle?

Simone