Nu mijn dochtertje één jaar is, ben ik dus al één jaar mama. Mijn eerste mama-jubileum. Een jaar lang is mijn kleine meisje al onderdeel van mijn leven en een jaar lang mag ik haar mama zijn. Ik mag iemands mama zijn… En dat is zo mooi, zó mooi! Precies zoals we op het geboortekaartje al schreven: Zo onvoorstelbaar mooi!

Fruit kraamverzorgsterIk kreeg van Thijs een doosje bonbons omdat het mijn mama-jubileum was: zo lief! Zo’n gek idee dat het alweer een jaar geleden is dat ik ben bevallen. In mijn Timehop app zie ik foto’s van toen voorbij komen. Zo leuk om te zien. Foto’s van de eerste dagen lekker met mijn slapende baby op mijn buik en van de fruithapjes die de kraamverzorgster voor me maakte, ze komen allemaal voorbij. Het haalt mooie herinneringen naar boven.

Een jaar lang mag ik al iemands mama zijn. De mama van Mirthe. Wat ben ik daar trots op en ook dankbaar voor! Het is het mooiste dat me overkomen is. Het is zo cliché allemaal, maar cliché zijn er omdat ze meestal de waarheid zijn.

Een jaar lang genieten we al van alle nieuwe mijlpalen die we met Mirthe meemaken. We genieten van alle lachjes: van een voorzichtig lachje waarbij de lachspieren nog gevonden moeten worden, tot een schaterlach zoals ze dat nu kan. Van de eerste keer omrollen tot de eerste keer ‘mama’ zeggen. En van de eerste stapjes rond de tafel tot voor het eerst zelf uit een bekertje drinken. Het is allemaal zo ontzettend leuk!

De babytijd was mooi. Zo’n lief klein hulpeloos hummeltje op je buik en het borstvoeding geven was prachtig. Maar nu ze groter wordt, wordt het ook echt steeds leuker. Ze kan steeds meer en wordt steeds meer een meisje met een eigen willetje. Erg leuk om te zien hoe zich dat ontwikkelt. Ik ben benieuwd wat het komende jaar ons brengt.

Op naar het volgende mama-jubileum!

Simone

Volg je me al op facebook, instagramtwitter en/of bloglovin?

Ook op snapchat ben ik te vinden onder gebruikersnaam: papaisdeliefste