Daar is er weer één, een opdracht uit de #30DayBlogChallengeNL: Mijn eerste baantjes. Vandaag ga ik jullie dus iets vertellen over kleine Simone in de chocolaterie van de V&D. En over hoe ik achter de kassa zat bij de Appie 🙂

Mijn allereerste bijbaantje was trouwens nog iets anders. Ik heb ook een blauwe maandag bij een aardbeienteler gewerkt. Daar mocht ik samen met mijn zusje voor een zakcentje potjes vullen met potgrond en stekken snijden. En uiteindelijk, als je promotie had gemaakt, ook aardbeien plukken. Maar dat heb ik dus zo kort gedaan dat ik dat tijdens het schrijven van het intro boven dit stukje gewoon nog even vergeten was.

Mijn eerste échte vakantiebaantje was werken in de V&D bij de chocolaterie. Het onderdeel hoorde bij La Place trouwens, de afdeling met restaurants en eet-winkeltjes binnen V&D. Werken bij de chocolaterie was een baan die mij op het lijf is geschreven zou je zeggen, want ik voel me namelijk wel thuis tussen de bonbons. Maar niets is minder waar, want proeven dat was er niet bij. Een slechte zaak vind ik, want je moet toch weten wat voor smaken je verkoopt. Maar hé, er is ook een reden waarom ze failliet zijn gegaan…

Het was best een aardig baantje. Leren werken met de kassa, netjes omgaan met voedsel en leren wat klantvriendelijkheid inhoud. Maar of ik er nou echt iets aan overgehouden heb? Het grootste gedeelte van mijn salaris heb ik teruggebracht naar de chocolaterie, in ruil voor marsepein en chocolaatjes.

Nee het werd pas echt leuk toen ik bij de AH ging werken. Daar leerde ik pas wat échte klantvriendelijkheid betekent. Voordat ik ging studeren heb ik ruim anderhalf jaar achter de kassa gezeten. Doordeweeks als ik uit school kwam en op zaterdag. En dat vond ik echt leuk werk. We hadden een gezellig team, het kassawerk beviel me wel en ik mocht al snel mee opstarten en achter de balie staan: en dan doe je dus iets goed, denk ik dan 😉 haha. Nee, alle gekheid op een stokje, ik zou het niet mijn hele leven willen doen hoor. Maar soms, als ik in de Albert Heijn sta en ik zie dan weer een nieuw kassameisje dat naast haar school wat bijklust, dan denk ik wel eens: ik zou het nog wel eens willen doen. Gewoon voor een dag, een blauwe blouse aan en een sjaaltje om. “Goedemiddag, heeft u ook een bonuskaart?”

Simone

*helaas heb ik geen foto’s meer van mij in mijn werktenues*