‘S middags doet Mirthe heerlijk een middagdutje. Ze kan zomaar twee uur achter elkaar in diepe rust slapen van 13.00 tot 15.00 ongeveer. Vaak vraagt ze er ook zelf om na het middageten, ze is dan gewoon écht moe. ’s Avonds gaat ze rond half 8 naar bed, echter de laatste tijd heeft ze ontzettend veel moeite om in slaap te komen ’s avonds. Ligt dat aan het middagslaapje? Of is het een ‘fase’?

De avondroutine

We hebben niks veranderd in het avondritueel. Iedere avond mag ze na het eten nog eventjes op de bank een half uurtje tv kijken, waarna we rustig aan naar boven gaan. Mirthe in bad doen als het daar tijd voor is, of anders haar pyjama aan doen. Tandenpoetsen, naar de wc, handen wassen en gezellig samen een boekje lezen op haar bed. Dan wil ze nog een keer naar de wc, waarna ze weer terug in bed kruipt en ik ‘Er gaat een treintje naar dromenland’ voor haar zing. Als ik dat gedaan heb zet ik het muziekje van de babyfoon aan, zeg ik welterusten en verlaat ik de kamer.

‘Ik moet naar de wc’

Normaal gesproken ging ze dan prima slapen. Maar de laatste tijd is het spoken geblazen. Ze komt eruit, gaat bovenaan de trap staan, roept dat ze naar de wc moet of ze gooit een knuffel naar beneden, waarna ze gaat huilen dat deze ‘gevallen’ is. Ze probeert van alles om onze aandacht te trekken en om maar een reden te zoeken, lijkt wel, om uit bed te komen. En het is niet dat ze niet probeert om te gaan slapen. Want ze doet wel haar best, heb ik het idee. Want vaak ligt ze eerst wel een minuut of tien stil in haar bedje. Maar ze lijkt de slaap gewoon niet te kunnen vatten.

Vooral het smoesje dat ze naar de wc moet misbruikt Mirthe veel. Daardoor is het voor ons ook lastig inschatten of ze nu écht naar de wc moet of dat het bedoeld is om tijd te rekken. Helemaal omdat we nu zo goed op weg zijn in het zindelijk worden, zou ik het jammer vinden haar het naar de wc gaan te ontzeggen als zij daadwerkelijk het gevoel heeft dat ze moet. Maar na drie keer vijf minuten te hebben gezeten, waarna ze er dan uiteindelijk drie druppels uit kan persen en dan trots is op zichzelf, hebben wij het wel een keer gezien.

Geduld, geduld, geduld.

Vooral nu ik zo’n last heb van mijn bekken vind ik het moeilijk op te brengen om steeds terug naar boven te lopen om Mirthe te helpen naar de wc te gaan of weer terug in bed te leggen. Daarom blijf ik nu vaak even boven totdat ze daadwerkelijk slaapt. Het lijkt een kwestie van heel veel geduld hebben, haar een paar keer naar de wc laten gaan en er geen feest van te maken (niet met een boekje naar de wc en niet opnieuw liedjes zingen) om het voor elkaar te krijgen dat ze uiteindelijk in slaap valt. Maar er zijn echt avonden geweest dat mevrouw dit riedeltje zo’n twee tot drie uur vol houdt.

De oorzaak van het niet kunnen slapen

Is ze niet moe? Slaapt ze ’s middags te veel of te vaak? Moet ze echt zo vaak naar de wc? Is het gewoon een fase waar we doorheen moeten? Probeert ze ons uit? Er zijn allerlei scenario’s mogelijk natuurlijk waarom ze minder goed slaapt. Wat de oorzaak écht is, dat weten we niet, wisten we dat maar. Want dan wisten we ook wel een oplossing waarschijnlijk.

De oplossing voor het slaapprobleem?

De oplossing is natuurlijk afhankelijk van de oorzaak en die kennen we niet. Dus het is een kwestie van uitproberen. We proberen een beetje te minderen met het middagslaapje nu; de ene dag wel en de andere dag niet slapen. Echter lijkt het erop dat ze de meeste dagen toch maar beter wel naar bed kan ’s middags, want daar heeft ze gewoon echt nog veel behoefte aan. Haar eerder wakker maken ’s middags geeft al helemaal een drama, want dan kan ze alleen maar huilen en ‘nee’ zeggen. Dan is ze de rest van de middag helemaal verkeerd. En dat is ook niet leuk natuurlijk. Een half uurtje langer ophouden en alleen nog heel rustig aan doen voor het slapen gaan is ook iets wat we proberen. Verder willen we zoveel mogelijk duidelijkheid bieden en afspraken maken: ‘je mag nog één keer naar de wc, en daarna ga je écht slapen’. Maar dan is het daarna ook belangrijk om niet terug te komen op die afspraak natuurlijk. En dat is echt gemakkelijker gezegd dan gedaan soms.

Het middagdutje overslaan is niet ideaal, want dan is ze de rest van de dag hangerig en slaperig. Wél kan ze dan ’s avonds vroeg naar bed en gaat ze vaak wél goed slapen. Het bieden van duidelijkheid en afspraken maken, lijkt op dit moment nog het beste te werken. Het verschilt de ene of de andere dag, maar ze lijkt wel te snappen nu dat nog één keertje extra naar de wc gaan voldoende is. Misschien is het wachten tot ze een nieuw smoesje bedenkt, misschien gaat het nu echt langzaamaan beter op deze manier. We zullen het wel zien.

Ik hoop wel dat het middagdutje nog even in stand mag blijven. Met baby nummer twee in aantocht zal dat momentje op de dag voor mij toch wel als een verademing voelen denk ik, haha! Maar goed, het komt zoals het komt.

Hebben jullie peuters zo’n fase gehad dat ze niet wilden gaan slapen ’s avonds?

Simone