Vier generaties, dat verdient een mooi plaatje toch? Onlangs hebben we een fotoshoot gedaan waarin we de vier generaties uitgebreid hebben vastgelegd en vandaag deel ik het resultaat! (Fotograaf: onze goede vriend en fotograaf, Robin Hartman).

Overgrootouders

Mijn dochter is een gezegend kind. Gezegend met nog drie overgrootouders. Bijna waren het er zelfs nog vier geweest. Mijn ene opa is namelijk overleden toen ik ruim 7 maanden zwanger was. Een overlijden is nooit leuk natuurlijk, maar wat vond ik het op dat moment naar dat ik zo hoogzwanger een dierbare moest verliezen. Ik vond het idee dat opa Mirthe nooit zou zien en vasthouden verschrikkelijk jammer. En mijn opa zelf ook, dat weet ik. Dat is de zin die ik steeds in mijn hoofd hoor als ik terugdenk aan opa. ‘Ik zal jouw kleintje nooit zien’.

Pff… nou zeg, het was helemaal niet mijn bedoeling om in deze blog emotioneel te gaan doen. Maar wanneer ik het ga hebben over de vier generaties en dat Mirthe zo rijk is, met zoveel opa’s en oma’s, dan moet ik mijn overleden opa gewoon ook even noemen. Die hoort erbij. Wat voor mij troost biedt is het feit dat hij haar naam weet. Hij was de eerste die haar naam wist. Dat hebben we hem op zijn sterfbed verteld en daar ben ik nog steeds blij om. Het geeft me het gevoel dat hij haar kent en dat hij ook over haar waakt daarboven, want zo voelt dat voor mij nu een beetje.

Goed, genoeg nu over de trieste dingen van het leven. Het leven kan ook zo mooi zijn! Mirthe heeft dus nog drie overgrootouders die nog van haar kunnen genieten. En zij van hen. En het leek me al een tijd een heel mooi en bijzonder idee om vier-generatie-foto’s te laten maken. Een foto waar ik, oma, mijn moeder en mijn dochter op staat. Maar ook een met opa erbij! En ook de vier generaties van mijn vaders kant met mijn oma, mijn vader, ik en Mirthe dus. – Tekst gaat onder de foto’s verder –





Ik ben zo blij met deze foto’s. Wat een dierbare herinneringen zijn hierop vastgelegd, dat is gewoon onbeschrijfelijk. Ik ben gewoon heel dankbaar dat mijn opa en oma er zijn en dat ze Mirthe kennen. En ik ben dankbaar dat zij in Mirthe’s leven zijn. Dankbaar voor het geluk en die trots in de ogen van mijn opa en oma. Dat ze overgrootouders heeft die met haar spelen, boekjes lezen, in de zandbak spelen, samen tuinieren en noem het maar op. Dankbaar… ook voor deze plaatjes!

Mijn zusje Daphne was er ook bij en ook van haar en Mirthe is een supermooi plaatje genomen:

En zo  hebben we nog veel meer foto’s, ook van Thijs en mij samen, en van ons drietjes als gezin. Meer foto’s volgen in de loop van volgende week op mijn blog! Ik ben benieuwd wat jullie ervan vinden!

Simone