Hoppa, weer een weekje verder. 23 weken in verwachting inmiddels van onze zoon en tweede kind. Ik blijf het herhalen, maar wat gaat het toch snel allemaal. Veel sneller als bij een eerste zwangerschap voor mijn gevoel. Tijd voor een update. Hoe gaat het met mij en de baby?

Naar de verloskundige in het ziekenhuis

Woensdag hebben we weer een check gehad in het ziekenhuis. We moeten nu om de vier weken voor controle komen. De ene keer bij de gynaecoloog en de andere keer bij de verloskundige. Dit keer zijn we bij een verloskundige geweest. Ze heeft mijn buik gevoeld om te zien hoe groot de baarmoeder al is en die was keurig ‘op maat’ voor deze termijn. Vervolgens heeft ze ook even een echo gemaakt. Om naar het hartje te luisteren maar ook om even de hoeveelheid vruchtwater, de vulling van de maag en de vulling van de blaas te bekijken. En dat zag er allemaal goed uit. Er is voldoende vruchtwater en de baby drinkt goed en plast goed.

Nog geen nieren-nieuws

Helaas voor ons kon ze niet naar de niertjes kijken. Met de 20 weken echo, kwamen we erachter dat één van de twee nierbekkens iets vergroot was. Maar daar gaan ze met 30 weken zwangerschap pas weer naar kijken. De verloskundige gaf aan dat ze hier helaas niet in gespecialiseerd was en het toch niet op kon meten voor ons, dus dan konden we er beter maar niet naar kijken. We moeten dus nog even wat langer wachten op hopelijk het goede bericht dat het bijtrekt allemaal. Maar wát we wel hebben gezien zag er goed uit in ieder geval volgens de verloskundige.

Bekkeninstabiliteit

Hoe gaat het verder met mijzelf? Ik heb sinds 20 weken zwangerschap ongeveer, last van bekkeninstabiliteit. Dat is heel vervelend en zorgt voor veel pijn in mijn lage onderrug. Gelukkig heb ik geen zwaar lichamelijk beroep of zo en heb ik de kans om rustig aan te doen. Hoewel lang achter elkaar in dezelfde houding zitten ook weer niet goed is. Maar goed, dan kan ik nog in beweging komen door even naar het toilet te gaan of een kop thee te halen. Voor Mirthe zorgen is zwaarder voor mijn bekken, op dit moment in ieder geval. Ik probeer zo min mogelijk te tillen en haar veel zelf te laten doen. Maar goed, het hele bekkeninstabiliteit-verhaal wil ik in een aparte blog nog uitgebreider vertellen, dus daarover later meer!

Lage bloeddruk

Verder is mijn bloeddruk aan de lage kant. Ik merk dit aan het feit dat ik me regelmatig licht in mijn hoofd voel of dat ik duizelig word. Afgelopen zondag had ik een vriendinnendagje in de Efteling. Supergezellig natuurlijk, maar dat ging niet helemaal goed. Het vele staan en voornamelijk het stilstaan in de wachtrijen ging helemaal mis. Ik voelde me draaierig worden en ging sterretjes zien. Toen ben ik de rij maar snel uitgelopen en zijn we wat gaan eten en drinken. Na wat gezeten te hebben ging het wel weer en ben ik maar naar huis gegaan, want dat werd helemaal niks. De rest van de middag heb ik een hele tijd liggen slapen.

Ik moet zeggen dat ik me ook behoorlijk vermoeid voel de laatste tijd, dus dat zal ook wel meewerken. Voor de zekerheid heeft de verloskundige ook mijn bloed laten prikken om mijn ijzer te controleren. Ik krijg vanmiddag telefoon of dat het goed is, of dat ik misschien ijzertabletjes nodig heb.

Dit leuke kledingsetje is van ontworpen door Kelly Caresse in samenwerking met Noppies. Ik heb het gewonnen. Superleuk! Het is echt mega zacht.

Hormonen

Verder gaat het wel prima met me hoor! Op wat hormonale buien na. Ik merk dat ik de laatste week ineens best wel uit mijn slof kan schieten van dingen waarover ik dan een kwartier later weer denk: waar maak ik me nou ook alweer zo druk om? De hormonsters zijn dus druk bezig daarbinnen 😉

Simone