Even eerlijk:

  1. Als je ’s avonds naar bed gaat, nog even om een hoekje gluren naar je slapende baby. En misschien zelfs voorzichtig nog een kusje geven en welterusten zeggen, terwijl je heel hard hoopt dat je kindje er niet wakker van wordt.
  2. Een baby iedere dag schone sokken? Waar is dat nou voor nodig? Alsof zij vieze voeten heeft.
  3. Af en toe even baby-tv kijken kan helemaal geen kwaad toch?
  4. Ik vergeet soms de vitamine D druppels te geven. Ik doe dat tijdens het fruithapje thuis, maar ze eet haar fruithap niet iedere dag thuis. Misschien moet ik er maar een gewoonte van maken het tijdens het avondeten te doen, dan is ze vaker thuis. Nou, waar bloggen al niet goed voor is: ik kom tot inzichten 😉
  5. Lekker makkelijk uit een potje: Voorheen kookte ik zelf groenten voor mijn dochtertje, maar sinds ze ook rijst/pasta/aardappelen en vlees of vis mag, grijp ik bijna dagelijks naar een potje. Wat is het fijn als ze straks ‘met de pot mee’ mag eten.
  6. Ik zou mijn dochtertje geen haarbandjes in doen of belachelijk veel te kleine mini-staartjes maken. Maar nu Mirhte’s haren echt flink beginnen te groeien wordt mijn interesse voor dit soort frutsels toch meer en meer gewekt. En vind ik het eigenlijk heel lief en meisjesachtig staan.
  7. Ik dacht dat ik een bloedhekel zou hebben aan speelgoed dat geluid maakt. Maar Mirthe vindt het superleuk, dus ik vind het helemaal niet erg meer. Ze heeft bijvoorbeeld een leuk autootje met een sleutelbos eraan die tegen haar kletst en vraagt of ze mee op reis gaat. En ze is er helemaal weg van.

Herkenbaar? Of hebben jullie nog andere confessions to make?