Ik ben twee en ik zeg nee. Het eerste wat iedereen tegen je zegt wanneer je vertelt dat je een peuter thuis hebt. Nu is Mirthe bijna drie en heb ik nog altijd te kampen met een peuter die de hele dag dingen niet wil. Ik ben drie en ik wil het nie… Alles wat mama wél wil dan… want wat mama níet wil, dát wil de peuter uiteraard wel!

Een dag uit het leven van een peutermama.

  • Nee, ik wil niet aankleden.
  • Nee. ik wil geen broek aan, ik wil een rokje.
  • Nee ik hoef niet naar de wc, mama jij naar de wc!
  • Tandenpoetsen? Neeee!
  • Een boterham? Nee! Ik wil een banaan.
  • Er zijn geen bananen, alleen appels. Wil je een appel? Nee!
  • Smeerkaas op brood? Nee ik wil pindakaas!
  • We gaan naar het kinderdagverblijf, ga je mee? Nee, ik wil naar oma.
  • Trek je laarsjes maar aan. Nee ik wil deze *wijst naar sandalen*.
  • Kom dan help ik je even met de ritsen. Nee ikke zulluf doen.
  • We eten lekker worteltjes vanavond! Nee, ik wil spinazie!
  • Tijd om te douchen, Mirthe. Nee ik wil in bad! Grote bad bij oma!
  • Nachthemd aan! Nee ik wil pyjama.
  • Dit is een pyjama, schat. Nee, dit is een jurk mama.

Bij het boekje lezen voor het slapen gaan kiest Mirthe vaak dezelfde boekjes (die dan onderhand wel een keer je neus uit komen, of waar je simpelweg geen zin in hebt). Dus vaak ben ik haar voor tegenwoordig, met het boekje kiezen. Maar als ik een boekje voorstel, dan is het antwoord natuurlijk… Nee. Maar nu heb ik een truc ontdekt. Ik kies een boek en ik laat hem Mirthe zien terwijl ik zeg: Deze niet! En dan zegt Mirthe: Wèèèèl deze! Missie geslaagd!

Misschien moet ik dat ook eens met het broodbeleg of haar schoenen gaan proberen! Alhoewel, als ik het te vaak doe ben ik bang dat ze mee door krijgt 😉

Simone