Zo was hij een half jaar oud en zo zijn we alweer een maand onderweg richting de één. Nee niet te hard van stapel lopen nu. Ik kan altijd zo lekker overdrijven. Maar het is wel echt zo hoor jongens: het gaat écht allemaal veel te snel. Afgelopen maand heeft de tijd even stil gestaan voor wat zijn ontwikkeling betreft, toen Ruben flink ziek werd, maar eenmaal beter heeft hij dat weer flink ingehaald.
Verkouden en buikvirus
Ruben heeft een aantal weken ontzettend last gehad van een verkoudheid. Het begon allemaal begin september, toen Ruben op een nacht ineens wakker werd met ruim 39 graden koorts. Kort daarna begon hij met overgeven. Hij was ontzettend misselijk. Het was zo zielig en we hebben bijna de hele nacht met hem opgezeten. Hij wilde alleen maar tegen me aan zitten. Daarnaast was hij flink verkouden. Het overgeven was na één nacht over gelukkig en daarna begon hij gelukkig ook weer goed te drinken. De koorts bleef zo’n twee dagen en Ruben was echt heel verkouden. Neus dicht en hoesten als een zeehond.
Toen de koorts een dag of vijf later ineens terugkwam zijn we met hem naar de huisartsenpost geweest. Daar heeft hij een puffer voorgeschreven gekregen tegen de benauwdheid en het hoesten. Het verlichtte het hoesten en hij kon makkelijker drinken. Gelukkig zakte de koorts binnen een dag weer, want anders hadden we met een antibioticakuur moeten staren. En als dat niet nodig is, dan doe ik dat liever niet natuurlijk.
Nog een week lang hebben we de puffer gebruikt omdat Ruben zo ontzettend hoestte. Maar nu is het gelukkig niet meer nodig en is hij beter. Overigens ging het prima met de puffer; hij accepteerde hem meestal goed.
Ontwikkeling: Hij tijgert
Sinds Ruben weer beter is tijgert hij ineens. Hij kan zich ineens echt goed verplaatsen en ik vind dat zo ontzettend leuk! Als hij iets ziet liggen op de grond wat hij wil hebben, gaat hij op pad. Hij steunt op zijn armpjes en sleept zich zo voort. Super leuk. Mirthe ging eerst achteruit tijgeren, als ik me dat goed herinner (tot haar eigen grote frustratie), maar Ruben gaat meteen vooruit. Dus we kunnen de boel in veiligheid stellen hier hoor, want Ruben komt eraan.
Behalve het tijgeren kan Ruben ook steeds beter zitten. Hij kan nog niet zelf gaan zitten, maar hij wil wel heel graag rechtop, op schoot en in zijn kinderstoel. Daarom hebben we de new born seat maar verwisseld voor het babyzitje, op zijn Stokke Tripp Trapp stoel.
Eten en drinken
Toen Ruben ziek was stopte hij met het eten van groente- en fruithapjes. Hij had daar gewoon even geen behoefte meer aan, denk ik. En hij was natuurlijk niet lekker en benauwd, dus ik begrijp het wel. Maar nu hij weer beter is, eet hij beter dan ooit tevoren. Hij vindt ineens veel meer dingen lekker. En zelfs ook groentehapjes die ik zelf heb gemaakt en gepureerd. Eerder wilde hij alleen potjes, kieskeurig ventje. Ik vind dit heel leuk.
Ik ga ook voorzichtig aan stukjes brood introduceren nu, maar dat vind ik nog wat spannend, want hij gaat er nog een beetje van kokhalzen. Maar goed, dat went ook vanzelf wel. Zo leuk deze fase, dat hij gaat eten; gezellig met ons mee aan tafel. Het liefst houdt hij de hele tijd zelf een lepel vast. En als ik het waag om die af te pakken dan wordt hij echt extreem verdrietig. De grapjas.
Borstvoeding
Misschien heb je gezien in de vlog dat ik wegens mijn eigen gezondheidssituatie overweeg om de borstvoeding te gaan minderen. Ik vind dit een hele moeilijke keuze en daarom ben ik op dit moment nog niet daadwerkelijk aan het minderen. Ik wil het niet in een opwelling doen. Binnenkort moet ik een maag- en darmonderzoek ondergaan. Daarna weet ik meer over mijn eigen gezondheid en kan ik een meer weloverwogen beslissing nemen.
Bezoekje aan het consultatiebureau
We hebben vorige week een bezoekje gebracht aan het consultatiebureau. Daar is Ruben weer gemeten en gewogen. Hij is nu 9,4 kilogram en 73,3 cm lang. Hij groeit erg goed en zit niet meer aan het bovenste lijntje op de curve. De grafiek buigt wat af naar beneden. Volgens de arts was dat een volkomen normaal beeld voor baby’s die borstvoeding krijgen. Nu maak ik me om het grafiekje ook geen moment zorgen eigenlijk. Ruben is een flinke baby met een lekkere bolle toet, hij is vrolijk en tevreden, dus dat zit wel goed volgens mij. Hij draagt nu maat 74, maar als ik iets nieuws koop, koop ik geen 74 meer. Ik ben namelijk bang dat hij daar niet heel lang meer mee zal doen.
Goed, tot zover weer deze update. Tot de volgende!
Simone
