We gaan nog even sentimenteel doen hoor, zo aan het einde van mijn zwangerschap. Ik ben moeder van een heel lief klein meisje. Een meisje dat zometeen grote zus wordt. En dat vind ik best heel erg spannend allemaal. Hoe zal dat gaan. Hoe zal Mirthe op de baby reageren? Ik schreef haar een brief…

Lieve Mirthe,

We staan voor een hele bijzondere verandering in ons leven. Jij, het meisje dat van mij een mama maakte, bent dadelijk niet meer mijn enige kindje. Wat een gek gevoel is dat. Nu ben jij (samen met je papa natuurlijk) mijn alles, mijn kind, mijn gezin. Mijn zorg, mijn geluk, mijn liefde, mijn leven… en straks, straks komt daar een klein kindje bij. Ik kan me nu nog niet voorstellen dat ik van een tweede kindje net zoveel kan houden als van jou. Maar het schijnt zo te zijn dat dat kan. Dat dat goed komt. Dat daar genoeg plek voor is in een hart, om nog een kindje net zoveel lief te hebben.

Jij geniet nu van de volle aandacht van papa en mama, als enige kleine meisje hier in huis. Maar dadelijk komt daar een baby broertje bij. Met mijn zwangerschap heb je niet zo heel veel gehad, eigenlijk. Mijn buik, ja dat is een ‘grote baby buik’, maar voelen aan de buik vond je nooit echt zo interessant. En dat er dadelijk een kindje komt, ik weet niet zo goed of jij je dat écht beseft.

Je bent ook nooit echt een poppenkindje geweest. Jij daarentegen bent altijd met je knuffels bezig. Je zorgt heel goed voor ze, maar een pop, die laat je negen van de tien keer links liggen. Alhoewel het de laatste tijd een beetje begint te komen wel. Je overgroot oma heeft mooie poppenkleertjes voor je pop gemaakt. En jij vindt het heel leuk om die aan en uit te doen.

Soms maak ik me er wel eens een beetje zorgen om. Hoe zal jij het vinden. Vind jij het wel leuk dat er een kindje bijkomt? Ik hoop het zo. Maar goed, ook dat gevoel zal voor vele moeders vast wel herkenbaar zijn. Ik wil jou gewoon alles geven wat jij nodig hebt. De aandacht, de liefde en alles wat je maar verdient. Ik wil niet dat een tweede kindje voor jou als een ‘indringer’ of ‘vervanger’ zou voelen.

Maar als ik dan afgelopen vrijdag lees hoe jij het hebt gehad op het kinderdagverblijf, dan smelt mijn moederhart:

Dat vind ik dan zo lief en fijn om te lezen! Echt heel erg leuk. Kennelijk heb jij het gewoon allemaal in je om ‘grote zus’ te worden zometeen en heb ik waarschijnlijk gewoon last van mijn hormonen 😉

Ik hoop dat je straks heel veel plezier beleeft aan het krijgen van een broertje. Dat je lekker de kraamverzorgster mag helpen om het kindje te verzorgen. En papa en mama natuurlijk, daarna. En dat je later echt met je broertje zal gaan spelen. Dat jullie vriendjes worden en écht wat aan elkaar hebben. Broer en zus zijn. Er voor elkaar kunnen zijn. Ja, daar hoop ik op.

Hoe dan ook, lieve Mirthe, wat er ook gebeurt: Ik hou onvoorwaardelijk veel van jou en er is niets dat dat zal veranderen!

Liefs,

Mama