Bron: Van luizenleven naar luiers

Bron: Van luizenleven naar luiers

De titel van het nieuwe EO-programma ‘Van luizenleven naar luiers’ maakte me erg nieuwsgierig. Het programma gaat over jonge stellen die hun eerste kindje verwachten. En over de eerste maanden nadat de kleintjes geboren zijn. Precies de situatie waar wij ons in bevinden. Dus ik dacht: dat ga ik kijken.

Mijn verwachting:

Dat wordt lachen: we zien vast hoe al die stellen zich hebben verkeken op de grote verandering in hun leven en hoe moeilijk dat dan is. Huilende baby’s en ruzie makende koppels.

Afgelopen maandagavond om 20.30, toen de eerste uitzending begon, zat ik al geparkeerd op de bank. Kopje koffie erbij, pamperkontje op schoot. Ik was er klaar voor.

Yay or nee?

Het is een real life programma, waarbij de nieuwbakken gezinnetjes thuis worden gevolgd. Negen verschillende huishoudens welteverstaan en iedere dag zie je er een paar van. Op zich best een leuke mix van diverse soorten mensen.
Helaas was mijn verwachting dat het grappig zou zijn niet helemaal juist. De nadruk wordt vooral gelegd op hoe het leven van de vaders verandert. Dat ze zo sneu zijn, omdat ze minder uit kunnen en dergelijke. Compleet met ietwat gemaakte gesprekjes en interviews met hun vrienden erbij. We zien ook een stel dat de dag voor de bevalling nog verhuist en een stel van wie de vader gaat feesten terwijl zijn vriendin thuis voorweeën opvangt. Ach achteraf viel het allemaal wel mee. De baby’s kwamen gezond ter wereld en de naam van het kindje van de feestende vader, staat zo ongeveer binnen een week al op de arm van zowel papa als mama getatoeëerd.

De insteek van het programma is luchtig en vermakelijk bedoeld. Maar het had van mij met iets meer humor gebracht mogen worden. Aan de andere kant lijkt een puur educatief programma rond dit thema me ook wel eens leuk. Dat je ziet wat je in de kraamtijd te wachten staat. Want de kraamtijd is een ondergeschoven kindje. Tijdens de zwangerschap gaat het over zwangerschapsklachten en bevallingsverhalen, maar wat er na de bevalling allemaal te gebeuren staat, komt weinig aan bod.

Verlangen jullie ook zo terug naar dat superleuke tv-programma ‘Baby te huur’? Dat vond ik nou écht leuk. En stiekem had ik daaraan wel eens mee willen doen, want toentertijd droomde ik er ook al van om later mama te worden. Maar ik studeerde en daarbij is met mijn hoofd op tv komen niet één van mijn hobby’s.

Conclusie:

‘Van luizenleven naar luiers’ krijgt van mij een 6,5. Op zich wel vermakelijk en ik kijk het wel als ik toch zit te voeden en er verder niks bijzonders op tv is, maar het is niet zo leuk als ik had gehoopt. Het is ook volgende nog te volgen van maandag tot en met vrijdag, ’s avonds om 20.30. Volgend jaar maar weer eens een nieuw seizoen ‘Baby te huur’?