Het was zó zó leuk jongens, afgelopen weekend! Samen met mijn ouders en zusjes en Mirthe ben ik een weekend weg geweest naar Centerparcs. En uiteraard heb ik daar ook gefilmd. Het eerste stukje zag je al in de vlog van deze week en de rest kunnen jullie komende zondag allemaal zien in de weekvlog. Maar het leek me leuk om alvast een foto-verslagje te doen!

Eendjes (en de hond) voeren

Afgelopen week ben ik de hele week ziek geweest. Ik dacht zelfs even dat de crohn terug was, maar gelukkig voelde ik me naarmate de week vorderde steeds een beetje beter. En mijn bloeduitslagen bleken ook goed te zijn. Waarschijnlijk was het een virus dus en geen opvlamming van de ziekte van Crohn. Dus toen het vrijdag was heb ik de koffers gepakt en besloten een weekend lekker te gaan genieten in Center Parcs. En dat was maar goed ook, want ik voelde me een stuk beter.

Op vrijdagmiddag kwamen we aan op het park. We hadden een heel mooi huisje en ik deelde een slaapkamer met Mirthe. Mirthe had nog voor we de kans hadden gekregen haar jas uit te doen het grote bubbelbad al ontdekt en wilde er gelijk in. Mijn zusje had haar met kleren en al alvast in het bad gezet, maar toen ze de kraan zelf open wilde draaien, hebben we haar er maar weer even uitgehaald 😉

Eerst wilde ze niet… En toen wilde ze er niet meer af.

Mirthe en mijn moeder

We hebben ’s middags even een wandelingetje gemaakt. En ’s avonds gingen we dan echt lekker samen in het grote bad. Mirthe ging goed slapen die avond, maar werd al snel weer wakker omdat ze moest overgeven. Even was ik bang dat het weekend alsnog in het water zou vallen, maar gelukkig was er de volgende ochtend niets meer aan de hand.

Tante ‘Iso’ (Ilse) is twinning met Mirthe

De volgende dag zijn we ’s ochtends door de Jungle Dome gewandeld. En denk maar niet dat Mirthe netjes op de paden meewandelde. Nee, die wilde de touwbruggen over klimmen! Zo leuk om te zien hoeveel pit er nu al in dat kleine meisje zit. Ik denk dat ze dat van haar vader heeft 😉

Na Mirthe’s middagdutje (ik ben zelf ook even lekker onderuit gaan zitten) zijn we naar het zwembad gegaan. We hebben heerlijk gezwommen (lees: op de rand van het peuterbad gezeten). Mirthe is tientallen keren van het glijbaantje gegaan. En een schik dat ze had! De volgende dag hebben we dit nog eens over gedaan.

Op zaterdagavond hebben we in het Grand Café op de Plaza (of heet dat tegenwoordig Market Dome?) gegeten. En zonder dat we dat wisten begon daar kort nadat wij ons eten op tafel hadden staan de Kids Disco. Dus Mirthe heeft meer zitten dansen in haar stoel dan dat ze iets heeft gegeten van haar kipnuggets. Maar écht dat was zó geweldig leuk om te zien. Ze zat te zingen, te dansen en in haar handjes te klappen en iedereen moest meedoen. ‘Opa?’ riep ze dan, en dan moest opa ook meedansen. Dus daar zaten we dan. Vijf volwassenen en Mirthe, dansend aan tafel.

In de polonaise!

Totdat opa Mirthe in zijn nek nam en vooraan ging staan bij de zingende Orry so Sorry en Woops the Wave. Aan het eind van de Disco vormde Orry een polonaise van kindjes en opa en Mirthe liepen mee. Ik kreeg bijna tranen in mijn ogen zo leuk als ik het vond. Mijn meisje was zo aan het genieten en wij van haar. Echt heel erg leuk.

Op zondagavond gingen we, nadat we dus nogmaals in het zwembad waren geweest, uit eten in Gennep. En toen we geparkeerd hadden kwamen Thijs en Tom in eens op ons afgelopen. En dat klinkt misschien als een duo, maar het zijn natuurlijk mijn Thijs, en de Tom van Daphne, de bij wijze van verrassing ineens langskwamen en mee aten. Zo leuk! En zo blij verrast was Mirthe ook om papa weer te zien.

Goed blazen!

Ik kan het niet vaak genoeg zeggen. Center Parcs blijft echt mijn lievelings. Ik vind het daar zo fijn. Het is jeugdsentiment, maar inmiddels zie ik ook door de ogen van mijn dochtertje nogmaals waarom het zo leuk is daar. Ik kom snel weer terug!

Hebben jullie ook zo’n mooie herinneringen aan Center Parcs?
Simone