Wat heb ik ernaar uitgekeken: dat moment dat Mirthe op de wc of op het potje zou willen. En wat was ik trots toen ze voor het eerst een plasje deed op de wc en toen ze voor het eerst een nummer twee had gedaan op het potje. Maar geloof mij maar, zindelijkheidstraining is niet alleen maar leuk, handig en goedkoper (want: minder luierverbruik). Het heeft ook wat, tja hoe zal ik het zeggen… mindere kanten:

  • De eerste grote boodschap op het potje is gedaan. Wat nu? In de wc kiepen dan maar. En dan dat potje schoonmaken. Maar hoe doe je dat? Ik weet het nog steeds niet hoe ik dat het handigst doe. Ik haal er nu maar gewoon een vochtig schoonmaakdoekje door, daarna spoel ik het nog eens af en droog ik het af. Hoe doen andere mama’s dit?
  • Nadat je kind met de wc heeft gezeten en er echt niks kwam, met blote billen terug laten lopen naar de commode. Niet altijd een goed idee. Oh ooooh. Plasje op de grond…
  • Als je onderweg bent en je hoort ineens vanaf de achterbank van de auto: Poepen, poepen. Tja… doe maar in de luier dan. Er is hier geen wc. Nogmaals, hoe doe je dat?
  • Luiers of luierbroekjes? Tijdens zindelijkheidstraining lijken de broekjes praktischer. Maar eerlijk? Ik vind het allebei eigenlijk heel onhandig. Het broekje kun je naar beneden doen als er een behoefte op het potje of op de wc wordt gedaan, en je kunt het weer omhoog trekken wanneer je kindje klaar is. Echter dit wordt pas handig wanneer er alleen af en toe nog een ongelukje is. Want bij mijn dochtertje bijvoorbeeld. Die poept regelmatig op het potje of op de wc, maar met een plasje is ze meestal te laat. Dus meestal zit er al wel iets in het luierbroekje. Tja, dan trek ik hem niet weer terug omhoog. Je moet dan alsnog een nieuw broekje aan doen, en daarvoor moet alles uit, schoenen en broek, terwijl dat bij een gewone luier niet hoeft.
  • Soms wil je je kind op het potje zetten, maar dan is de eerste helft van nummer twee al in de luier beland. Gevolg: luier bruin, potje bruin, kleren bruin, alles bruin. Oeps.
  • Tijdrek-poepen. Onze dochter is nogal goed in tijdrekken. Als ze naar bed moet, moet ze dan ook altijd toevallig ineens naar de wc. En negen van de tien keer is dat dan ‘nep’ en vindt ze het wel gezellig om samen met papa of mama op de wc een extra boekje te lezen. Als je op een gegeven moment denkt: ik trap er niet meer in, dan tref je een paar uur later als je naar bed gaat ineens een slapend kind met poepluier aan in het bedje… Dit keer moest ze dus echt. Oh dat vind ik dan zo erg.

Ik kijk uit naar de zomer. Dan ga ik Mirthe eens zonder luier en met een onderbroekje buiten laten lopen om te voelen wat er gebeurt als ze geen luier aan heeft. Ik hoop dat dat het zindelijk worden wat helpt. Verder vind ik het allemaal prima overigens. In de luier of op de wc. Ze is tenslotte nog geen twee. Dus wat mij betreft is alles nog geheel vrijblijvend. Ik zet haar niet tegen haar zin op het toilet of op het potje. Alleen wanneer ze zelf aangeeft dat ze dat wil.

Zijn jullie al begonnen met potjes en wc’s? En verloopt het zindelijk worden bij jullie vlekkeloos?

Simone